ocknąć się

См. также в других словарях:

• ocknąć się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}ocykać się {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}ocknąć się II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa, ocknąć sięnę się, ocknąć sięnie się, ocknąć sięnij się, ocknąć sięnął się, ocknąć… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ocknąć — dk Va, ocknąćnę, ocknąćniesz, ocknąćnij, ocknąćnął, ocknąćnęła, ocknąćnęli, ocknąćnięty, ocknąćnąwszy rzad. ocykać ndk I, ocknąćam, ocknąćasz, ocknąćają, ocknąćaj, ocknąćał, ocknąćany «przerwać komuś sen, drzemkę, ocucić kogoś ze snu; wyrwać… …   Słownik języka polskiego

• ocykać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}rzad. cz. ndk VIIIa, ocykać sięam się, ocykać sięa się, ocykać sięają się {{/stl 8}}– ocknąć się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, ocykać sięnę się, ocykać sięnie się, ocykać sięnij się, ocykać sięnął się, ocykać sięnęli się {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• sen — m IV, D. snu, Ms. śnie; lm M. sny 1. «stan fizjologiczny, umożliwiający organizmowi wypoczynek i odbudowę sprawności roboczej wszystkich narządów, polegający na obniżeniu wrażliwości na bodźce, zniesieniu aktywności ruchowej, zwolnieniu czynności …   Słownik języka polskiego

• zbudzić — dk VIa, zbudzićdzę, zbudzićdzisz, zbudź, zbudzićdził, zbudzićdzony «przerwać czyjś sen, obudzić kogoś» Zbudzić kogoś do pracy, na śniadanie. Zbudzić kogoś ze snu, z drzemki. Zbudził ją telefon. Zbudziło ich stukanie do drzwi. zbudzić się 1.… …   Słownik języka polskiego

• marzenie — n I; lm D. marzenieeń 1. «dowolne przypadkowe kojarzenie wyobrażeń; fantazjowanie, rojenie; obraz myślowy czegoś upragnionego, przedmiot pragnień i dążeń; dążenie, pragnienie» Niedościgłe, niedoścignione, piękne, przyjemne, próżne, płonne, śmiałe …   Słownik języka polskiego

• obudzić — dk VIa, obudzićdzę, obudzićdzisz, obudź, obudzićdził, obudzićdzony 1. «przerwać komuś sen, drzemkę, przebudzić» Obudzić kogoś ze snu. Obudzić kogoś rano. Obudził go śpiew ptaków, hałas uliczny. 2. «wywołać w kimś pewne stany, uczucia itp.;… …   Słownik języka polskiego

• przebudzić — dk VIa, przebudzićdzę, przebudzićdzisz, przebudzićbudź, przebudzićdził, przebudzićdzony przebudzać ndk I, przebudzićam, przebudzićasz, przebudzićają, przebudzićaj, przebudzićał, przebudzićany «przerwać komuś sen; obudzić kogoś» Przebudził kogoś… …   Słownik języka polskiego

• rozbudzić — dk VIa, rozbudzićdzę, rozbudzićdzisz, rozbudzićbudź, rozbudzićdził, rozbudzićdzony rozbudzać ndk I, rozbudzićam, rozbudzićasz, rozbudzićają, rozbudzićaj, rozbudzićał, rozbudzićany 1. «przerwać komuś sen, zbudzić» Rozbudzić śpiące dzieci. Stukanie …   Słownik języka polskiego

• marzenie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. marzenieeń {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wytwór czyjejś wyobraźni w postaci serii obrazów i myśli, pozwalających oderwać się od rzeczywistości; także: wykreowany w myślach… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pobudzić — dk VIa, pobudzićdzę, pobudzićdzisz, pobudzićbudź, pobudzićdził, pobudzićdzony pobudzać ndk I, pobudzićam, pobudzićasz, pobudzićają, pobudzićaj, pobudzićał, pobudzićany 1. «wywołać lub zwiększyć reakcję czynną na coś; spowodować wzmożenie,… …   Słownik języka polskiego